W małych oknach odbija się światło farb i dłoni,
w zaułkach słychać muzykę i stuk pędzla o szkło.
Resko od lat przyciąga tych, którzy widzą więcej –
kolory w codzienności, ciszę w dźwięku, sens w prostocie.
To tu rodzą się obrazy, dźwięki i słowa,
które pachną deszczem, ziemią i wiarą w piękno.
Zapraszamy do galerii, gdzie Resko maluje sobą świat.
W starych murach i w ciszy nad Regą rodzą się pomysły,
które mają kolor światła o poranku i zapach farby po deszczu.
Tu artysta nie goni za czasem — on go zatrzymuje
w kadrze, dźwięku, rzeźbie lub słowie.
W każdej uliczce można usłyszeć echo warsztatów i rozmów,
śmiech dzieci z teatrzyku, dźwięk gitary z otwartego okna.
Resko żyje sztuką — codzienną, ludzką, prawdziwą,
taką, która pachnie kawą, farbą i pasją.
Tu sztuka nie potrzebuje sceny — wystarczy światło w oknie,
ściana domu, kartka papieru lub spojrzenie przechodnia.
Resko to nie tylko miejsce — to stan ducha,
który zamienia codzienność w opowieść.
„…tu farba pachnie porankiem, a papier – światłem dnia,
dźwięk pędzla miesza się z ciszą jak modlitwa wiatru,
a każdy cień ma w sobie trochę marzenia,
które tylko tutaj potrafi urosnąć w kolor.
Bo sztuka w Resku nie krzyczy – ona słucha,
rośnie w dłoniach, w spojrzeniach, w drobnych gestach.
I nawet zwykłe okno potrafi stać się obrazem,
jeśli spojrzysz na nie sercem.”
