Mieszkał raz w Resku chłop na schwał, który niczego sie nie bał. Łamał zakazy i serca niewieście i głośno było o nim w cały mieście. Kaprala Buczka nie bał się wcale i gwizdał sobie na świeckie bale. Krawaty różne miał i humory, Michałka krzywił w gołych rękach tory. I byłby beztroski tak od wiosny do wiosny, liczył gole "Mewusi" radosny, gdyby pewnego dnia pamiętnego nie spotkał inspektora statystycznego. Inspektor był nie w ciemię bity i otworzył wszystkie swoje zeszyty, pytał się i pytał w kółko, jakiej wielkości jest źdzbło i piórko, gdzie siedzi pliszka i ile bierze za cztery ziarka i swoje pierze. Ile się w Resku piwa przelewa i ile kamer jest na drzewach. I drążył tak, wiercił przewlekle,pytaniami wpijał się zapiekle w myśli i w duszę i padł chłop na schwał, pod naporem tym statystycznym...i przestał być liryczno-romantyczny. I do tej pory błądzi po Resku licząc w ciemnościach kupki po piesku.